പുസ്തകം പൂക്കുന്ന ഒരു വീട്...
ജനിക്കാനിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ
നിഷ്കളങ്കതയുള്ള അക്ഷരങ്ങള്...
ഓരോ വരികള്ക്കും ഇടയില്
ഇരമ്പുന്നത് ഒരു കടല്
അക്ഷരങ്ങള് കടലായും
വീടായും മാറുന്നു...
ആ കടലിനും വീടിനും ഇടയില്
ഞാനും ഒരു തുരുത്ത്
കടത്തുകാരന് ഇല്ലാത്ത തോണി
ഏറ്റു വാങ്ങിയ അതേ തുരുത്ത് ...
ഇരിക്കട്ടെ ഒരു തേങ്ങ ഇവിടെയും...
ReplyDelete(((ട്ടോ)))
കവിത ഇഷ്ടമായീട്ടോ... ഇടയ്ക്കൊക്കെ വരാന് ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്...
എല്ലാ കാലവും പുസ്തകം
ReplyDeleteപൂക്കുന്ന വീടാവുമോ ജീവിതം..
Veedum pookkum... Nannayirikkunnu, Ashamsakal...!!!
ReplyDeleteകൊള്ളാം....നിലവാരമുള്ള എഴുത്ത്
ReplyDelete